Actrice en danseres
Er was eens een meisje dat Adriaantje werd genoemd. Ze heette eigenlijk Audrey en wilde
niets liever dan balletdanseres worden. Ze was geboren in België, maar woonde in Arnhem
met haar Nederlandse moeder en twee halfbroers.
Toen ze tien was, brak de Tweede Wereldoorlog uit. Audrey’s broers werden naar
Duitse werkkampen gestuurd. Audrey bleef achter met haar moeder. De barre Hongerwinter
overleefde ze bijna niet.
‘Happy girls are the prettiest.’
Toen de oorlog voorbij was, reden de auto’s van Unicef Arnhem binnen met eten voor
iedereen. Ze had zoveel honger dat ze zich helemaal misselijk at. De goedheid en hulp van
deze mensen maakten diepe indruk.
Na de oorlog verhuisde Audrey naar Amsterdam, waar ze balletles volgde en vele
dansaudities deed. Ze werd overal afgewezen. Als bijbaantje speelde Audrey een rolletje als
KLM-stewardess in een Nederlandse film. Ze was een natuurtalent en de aanbiedingen
stroomden binnen. Film bood Audrey pas echt een toekomst: ‘Mijn leven is niet gebaseerd
op formules of plannen, maar op gezond verstand.’ En zo gooide ze haar levensplannen om.
Audrey speelde in vele Hollywoodfilms en won zelfs een Oscar! Wereldberoemd werd ze als
de opgewekte Holly Golightly in Breakfast at Tiffany’s.
Audrey was mooi vanbinnen en vanbuiten. Haar gevoel voor stijl combineerde ze met
een bescheiden karakter. Als echt mode-icoon droeg ze altijd precies waar ze zin in had.
Soms ook broeken, die toen eigenlijk alleen voor mannen bedoeld waren. Maar toen Audrey
er een aantrok, werd het pas een echte rage bij vrouwen.
Eén ding zou Audrey nooit vergeten: hoeveel honger ze had tijdens de oorlog en de hulp
van Unicef. Dit inspireerde haar om zich als ambassadeur in te zetten voor deze organisatie.
Ze stopte hiervoor zelfs met acteren.
Audrey overleed in Zwitserland, waar ze inmiddels woonde. Met haar werk voor Unicef
wist ze, vooral in de laatste jaren van haar leven, het verschil te maken voor miljoenen
kinderen over de hele wereld.
Geschreven door Maria Lam